Elvia
Nie istnieją prawie żadne przeciwwskazania do podróżowania dla osób mających problemy kardiologiczne, cierpiących na nadciśnienie, zatory tętnicy wieńcowej lub z wszczepionym rozrusznikiem serca. Nawet jeśli Twoja dolegliwość jest poważna, nie powinno to stanowić przeszkody dla podróżowania. Musisz tylko spełnić trzy warunki: znać i rozumieć swe własne ciało oraz jego reakcje i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza, a w szczególności znać sposoby, jak dostosować swoje plany podróży do własnych możliwości fizycznych i do choroby.
Dlatego też pierwszym koniecznym krokiem przed udaniem się w podróż jest wizyta u kardiologa. Taką konsultację należy odbyć na kilka tygodni przed wyjazdem lub w momencie podjęcia decyzji odnośnie celu podróży. Wówczas Twój kardiolog dokona oceny „akceptowalnych” ryzyk związanych z podróżą i przeprowadzi pełen zestaw badań lub wybrane badania, takie jak EKG, USG serca, test wysiłkowy, etc. Lekarz sprawdzi również zgodność standardowo przyjmowanych przez Ciebie leków z lekami, które należy przyjmować podczas wyjazdu (tabletki antymalaryczne, leki przeciwbiegunkowe, środki przeciwzapalne) oraz określi dietę przystosowaną do Twojego stanu zdrowia. Następnie lekarz poinformuje Cię o sytuacjach, których należy unikać, takich jak na przykład niskie i wysokie temperatury, wysoka wilgotność, duże wysokości i inne.
Skorzystaj z tej okazji w celu uzyskania informacji na temat głównych czynników powodujących problemy sercowo-naczyniowe (cukrzyca, wysokie ciśnienie tętnicze, tytoń, cholesterol). Poproś lekarza o przypomnienie objawów, oznak i symptomów ostrzegawczych związanych z Twoją chorobą. Znając je, będziesz w stanie odpowiednio i szybko zareagować, zasięgając porady lekarskiej w przypadku wystąpienia problemu, a przy tym będziesz w stanie uniknąć niepotrzebnego niepokoju i obaw w razie wystąpienia łagodnej formy objawów.
Pamiętaj, że w przypadku większości chorób sercowo-naczyniowych stres i nadmierny pośpiech stanowią niekorzystną mieszankę. Bądź przygotowany/-a w dniu wyjazdu i odpowiednio wcześnie przybądź na stację kolejową lub lotnisko.
Poproś swego lekarza o sporządzenie pełnej historii choroby, jeśli to tylko możliwe najlepiej w języku angielskim, podsumowującej Twój stan zdrowia (informacje ogólne, opis chorób, wyniki ostatnich badań, etc.) i opisującej stosowaną przez Ciebie metodę leczenia, w miarę możliwości również w języku angielskim. Pamiętaj również o zabraniu ze sobą kserokopii ostatniego wyniku badania EKG (elektrokardiogram).
Osoby z problemami sercowo-naczyniową muszą pamiętać przy wyborze ubezpieczenia turystycznego, aby polisa zawierała zwyżką na wypadek wystąpienia powikłań choroby przewlekłej.
Nigdy nie odstępuj od standardowej terapii, nawet w samolocie. . Zawsze miej przy sobie kopię recepty zawierającą międzynarodową nazwę każdego stosowanego leku: w każdym przypadku będzie to międzynarodowa nazwa niezastrzeżona leku (INN). Na przykład, substancja czynna w przypadku aspiryny to kwas acetylosalicylowy (INN: acetylsalicylic acid). Umożliwi to jego zastąpienie lub szybkie znalezienie jego odpowiednika bez względu na miejsce, w którym się znajdujesz.
Przed wyjazdem Twój lekarz:
W momencie wyjazdu będziesz już dysponować dobrze dostosowaną metodą leczenia przetestowaną w ciągu przynajmniej kilku tygodni oraz wystarczającą ilością zapasów. W rzeczywistości wyjazd zaledwie dzień po wprowadzeniu do standardowej terapii nowego leku lub istotnej zmianie wielkości dawki byłby bardzo nierozsądny. Nie zapomnij zabrać kropli lub leków stosowanych w nagłej sytuacji.
Warunki atmosferyczne w kabinie pasażerskiej samolotu są bardzo szczególne. Nawet na pokładzie najnowocześniejszych maszyn jest mniej tlenu niż na poziomie morza. Pacjent cierpiący na ostrą niewydolność serca może nie tolerować takich warunków, podobnie jak nie toleruje podróży na duże wysokości. Twój kardiolog poinformuje Cię o zagrożeniach z tym związanych. Podczas lotu staraj się nawadniać organizm, pijąc regularnie duże ilości wody, unikaj jedzenia słonej żywności lub solenia posiłków.
Aby zapobiec zapaleniu żył, poluzuj odzież (która i tak powinna być dostatecznie luźna), unikaj zakładania obcisłych spodni i butów sznurowanych, zdejmij buty i załóż wygodne skarpetki. Nie pozostawaj przez cały czas na siedzeniu, lecz regularnie wstawaj i spaceruj po kabinie pasażerskiej wzdłuż przejścia. W przypadku braku możliwości wstania z miejsca i częstego spacerowania, staraj się wykonywać ćwiczenia na siedząco, aby rozruszać główne grupy mięśni niższych partii ciała: stóp, łydek i ud. Następnie rozluźnij wszystkie mięśnie i oddychaj powoli i głęboko. Twój lekarz rodzinny może zalecić Ci odpowiednie środki, takie jak noszenie pończoch uciskowych, lub przepisać leki wzmacniające żyły, nawet antykoagulanty.
Pamiętaj, że urlop ma być relaksujący. Ogranicz liczbę wypraw, wycieczek z przewodnikiem lub intensywną aktywność fizyczną, zwłaszcza jeśli nie jesteś w formie. Po długiej podróży zaplanuj kilka dni relaksu i staraj się robić sobie regularne przerwy wypoczynkowe podczas urlopu. Kładź się spać o rozsądnych porach i nie wstawaj przed świtem.
Wybierz łatwy i przyjemny rodzaj aktywności, taki jak spacery. Unikaj wszelkich radykalnych zmian w diecie i nie przejadaj się. Pamiętaj, że sól powoduje wzrost ciśnienia tętniczego i zaostrza niewydolność serca. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów podczas podróży, konsultacji z lekarzem nie odkładaj do momentu powrotu do domu. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów podczas podróży, konsultacji z lekarzem nie odkładaj do momentu powrotu do domu. W celu omówienia wszelkich kwestii i obaw dotyczących swojego stanu zdrowia możesz poprosić o konsultację z lekarzem Centrum Operacyjnego AWP Polska.
Ważne jest, aby podróżni przez długi okres przyjmujący leki antykoagulacyjne bardzo ściśle przestrzegali zasad terapii, nawet podczas urlopu, a zwłaszcza w przypadku urlopu kilkutygodniowego. Sprawą podstawową jest zasięgnięcie porady kardiologa. Może on zalecić regularne pobieranie próbek krwi na miejscu, więc dobrze jest wiedzieć z góry, czy tam, gdzie się wybierasz, istnieje możliwość wykonywania takich badań.
Bardzo ważne jest stosowanie rygorystycznych środków zapobiegających infekcjom wtórnym przez podróżnych cierpiących na problemy z zastawkami lub którym wszczepiono sztuczną zastawkę serca: umów się na wizytę z dentystą na kilka tygodni przez wyjazdem (aby zakończyć leczenie), w razie potrzeby niezwłocznie poddaj się leczeniu w przypadku jakichkolwiek infekcji ucha, nosa lub gardła, a także jakichkolwiek ran lub infekcji skóry.
odwiedź nas na:
