Elvia
Wszyscy potrzebujemy słońca do życia. Zapewnia nam ono dobre samopoczucie psychiczne (ma działanie antydepresyjne), wywiera pozytywny wpływ na niektóre choroby skóry i pobudza organizm do produkcji witaminy D, która ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju dzieci i wzmacnia ich kości.
Promienie słoneczne dzielą się na promienie widzialne (światło słoneczne), promienie podczerwone (powodujące uczucie gorąca) i promienie ultrafioletowe (UV). Promienie UV, które są niewidoczne i nie wydzielają ciepła, częściowo zatrzymuje warstwa ozonowa atmosfery. Aby bronić się przed ich działaniem, skóra zwiększa poziom produkcji melaniny – pigmentu, którego duża ilość u ludzi zamieszkujących najbardziej nasłonecznione kraje skutecznie chroni ich przed niekorzystnym działaniem słońca.
Jednak przesadne wystawianie się na działanie promieni słonecznych, nawet w przypadku osób ze skórą z naturalną pigmentacją, stanowi duże zagrożenie. Istnieje jedna złota zasada – aby czerpać radość z przebywania na słońcu, należy chronić skórę!
Promienie słoneczne opalają skórę, ale mogą też mieć wpływ na oczy! Promienie UV przyspieszają rozwój katarakt (soczewka oka staje się wówczas mętna). Te same promienie UV atakują również siatkówkę i mogą wywołać zwyrodnienie plamki żółtej (obszar oka blisko środka siatkówki najbardziej wrażliwy pod względem percepcji wzrokowej).
Dlatego też konieczne jest noszenie wysokiej jakości okularów, nawet przez osoby, które bardzo dobrze tolerują światło słoneczne. Oczy skutecznie chronią się same przed zbyt intensywnym światłem, zmniejszając wielkość źrenicy. Noszenie słabej jakości okularów może powodować rozszerzanie się źrenic, co z kolei umożliwia przedostawanie się w głąb oka większej ilości szkodliwych promieni UV. Oczywiście, powoduje to skutek przeciwny od zamierzonego. Dlatego szkła okularów przeciwsłonecznych powinny blokować przynajmniej 90% promieni UVA i 95% promieni UVB.
W roku 1995 ustalono europejskie standardy w zakresie jakość filtrów: ogólnie zaleca się stosowanie filtrów jakości CE3 lub CE4. Standardy obowiązujące w Twoim kraju możesz sprawdzić u optyka lub w pobliskiej aptece. Okulary przeciwsłoneczne powinny być dobrze dopasowane do rozmiaru i kształtu Twojej twarzy oraz wystarczająco duże, by chronić oczy nawet z boku. Wysoka jakość rzadko idzie w parze z niską ceną, przeznacz więc w swych wydatkach określoną kwotę na wysokiej jakości okulary.
Koniecznie stosuj te zabezpieczenia u dzieci, ponieważ ich soczewki oczne nie są w pełni rozwinięte. I pamiętaj, że niemowląt i małych dzieci nie należy nigdy bezpośrednio narażać na oddziaływanie słońca.
Uwaga: „dobre okulary przeciwsłoneczne” nie zawsze zapewniają widoczności umożliwiającej bezpieczne prowadzenie pojazdów.
Pierwszy stopień tego rodzaju oparzeń objawia się zaczerwienieniem (tzw. erytema), które może następnie ściemnieć i powodować ból. Drugi stopień poparzenia objawia się pęcherzami na skórze. Oparzenia słoneczne częściej zdarzają się w tropikach, na pustyni lub na dużych wysokościach, nawet przy pochmurnej pogodzie. Ponadto należy uważać na promienie słoneczne odbijane przez śnieg lub wodę (np. podczas wypraw żeglarskich), a także unikać słońca w godzinach, gdy operuje ono najmocniej, tj. od południa do godziny 16-tej. Wcześniejsze starzenie się skóry jest bezpośrednio związane z nadmiernym wystawianiem jej na działanie promieni słonecznych przy niewystarczającym poziomie ochrony. Skóra może stać się grubsza i nabrać żółtawej barwy wzdłuż policzków i szyi oraz może stać się cieńsza i bardziej delikatna po wewnętrznej stronie rąk i przedramion, gdzie pojawiają się zmarszczki i brązowe plamki. Przed poparzeniem słonecznym należy chronić się przy pomocy kremów z filtrem przeciwsłonecznym o maksymalnym poziomie ochrony. W razie potrzeby należy przez kilka dni całkowicie unikać bezpośredniego kontaktu ze słońcem. Należy stosować kremy nawilżające i nawilżające mleczka po opalaniu. W przypadku poważnego poparzenia nie należy naruszać pęcherzy, lecz przykryć je sterylnym bandażem i zażyć środek przeciwbólowy (np. paracetamol). W przypadku bardzo poważnego oparzenia (poparzenie na dużej powierzchni, skóra przypominająca tekturę, liczne pęcherze, ogólna zmiana stanu skóry) lub w przypadku braku poprawy w ciągu 48 godzin należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Udar słoneczny jest zbyt często ignorowany. Może on powodować nudności, gorączkę, uczucie zmęczenia, problemy z oddychaniem, ból głowy, zawroty głowy, uczucie osłabienia i drgawki. Udar słoneczny jest zazwyczaj ściśle związany z pewnym stopniem odwodnienia wynikającego ze zbyt długiego przebywania na słońcu. W przypadku udaru słonecznego należy pozostać w zaciemnionym pomieszczeniu, zastosować zimny kompres na oczy, pić duże ilości wody i zażyć aspirynę.
Właściwie nie istnieje coś takiego jak „uczulenie na słońce”. Częściej stan ten określany jest mianem łagodnych zmian skórnych związanych z oddziaływaniem promieni słonecznych w porze letniej (BSLE). Ta choroba skóry zawiera w swej nazwie odniesienie do lata, może ona jednak wystąpić w wyniku wystawienia skóry na oddziaływanie promieni słonecznych o każdej porze roku.
Choroba ta powoduje, że na narażonych na promieniowanie słoneczne partiach skóry pojawiają się niewielkie wypryski i zaczerwienione krosty, zazwyczaj na klatce piersiowej, szyi, przedramionach, ramionach i na wierzchniej części stóp. Całkiem niegroźna BSLE może też powodować przykre swędzenie, uniemożliwiające niektórym ludziom spokojny sen. Objaw ten zazwyczaj ustępuje po 8 dniach – opalenizna, nawet jeśli nie będzie intensywna, może pełnić rolę ochronną. Po 10-15 dniach wszystkie objawy znikają całkowicie. Najlepszym sposobem ochrony przed BSLE jest pozostawanie w cieniu. Głównym zagrożeniem jest możliwość ponownego wystąpienia tych samych objawów (wypryski, zaczerwienione krosty i swędzenie) po każdym kontakcie z promieniami słonecznymi.
Ta niebezpieczna forma nowotworu skóry jest coraz częściej bezpośrednio wywoływana brakiem ochrony przed promieniowaniem słonecznym. Występuje on szczególnie u osób z bardzo jasną, prawie pozbawioną pigmentu karnacją. Jeśli zauważysz pieprzyk lub plamkę, która zmienia swój kształt lub zabarwienie, powiększa się, regularnie krwawi lub swędzi, traci owłosienie, niezwłocznie skonsultuj się ze swym dermatologiem.
Wiele leków, kosmetyków i perfum nie współgra zbyt dobrze ze słońcem. Niektóre przyjmowane długotrwale leki (szczególnie antybiotyki), mogą powodować przypadłość określaną się jako fotowrażliwość. Wystawienie organizmu, w którym krążą określone molekuły leków na działanie promieni UV może wywołać produkcję substancji toksycznych lub alergizujących. Reakcje te mogą być dość poważne i mogą wymagać całkowitego zarzucenia terapii lub powstrzymywania się od kontaktu ze słońcem. Skonsultuj się z lekarzem na temat ewentualnych problemów, tak by mieć pełną świadomość potencjalnej fotowrażliwości wywołanej przez stosowaną przez Ciebie metodę leczenia.
Oczywiście, w trakcie terapii, należy chronić się przed słońcem. Nawet zwykłe wystawienie klatki piersiowej lub rąk na działanie słońca może wywołać niepożądaną reakcję.
Nie wahaj się skorzystać z porady lekarza, by zadać mu wszystkie konieczne pytania. Lekarz albo zaleci Ci odstawienie leków albo zastąpi je na takie, które nie powodują fotowrażliwości.
Aby całkowicie bezpiecznie korzystać z dobrodziejstw słońca, stosuj się do poniższych praktycznych porad:
W przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów podczas podróży, konsultacji z lekarzem nie odkładaj do momentu powrotu do domu. W celu omówienia wszelkich kwestii i obaw dotyczących swojego stanu zdrowia możesz poprosić o konsultację z lekarzem Centrum Operacyjnego AWP Polska.
odwiedź nas na:
